Τύπος Πειραιώς - Ενημέρωση

“Ουρές” στα θερινά σινεμά για τον εξαίσιο “Άνθρωπο του Θεού”

FLASH στις 04/09/2021

Συναρπαστική η ερμηνεία του Άρη Σερβετάλη, συγκλονιστική η ταινία της  Γελένα Πόποβιτς – Ούτε ανάσα δεν ακούγεται στις αίθουσες

Παντελής Ξανθίδης |> Αν και είχα θαυμάσει την ερμηνεία του Άρη Σερβετάλη στον ιδιάζοντα ρόλο του στην εξαίσια τηλεοπτική σειρά «Είσαι το ταίρι μου», ποτέ δεν φανταζόμουν πως ο τρελούτσικος «Λάζαρος» με το κόκκινο λοφίο και τη σαύρα του, θα ερχόταν στιγμή που θα υποδυόταν τον Άγιο Νεκτάριο! Βέβαια, από έναν ταλαντούχο ηθοποιό του ύψους του, πολλά μπορείς να περιμένεις, αλλά υπάρχουν ρόλοι που θεωρούνται αρκετά ιδιαίτεροι.

Έτσι, εκτός του ενδιαφέροντός μου να δω την πολυσυζητημένη δημιουργία της Σέρβας σκηνοθέτιδας Γελένα Πόποβιτς, ήταν και η περιέργειά μου για το πώς ο Άρης Σερβετάλης θα ερμήνευε τον Άγιο Νεκτάριο. Και προέκυψε… θαύμα!

Μία αρκετά ενδιαφέρουσα ταινία με αρχή – μέση – τέλος, καλογυρισμένη, με εξαιρετικές ερμηνείες και με θέμα που δεν αφορά μόνον… θρησκόληπτους, δεν γίνεται κατανοητό πώς περιφρόνησαν αυτή την κινηματογραφική δημιουργία, η πλειοψηφία των (Ελλήνων) κριτικών Κινηματογράφου.

Πάνω από είκοσι χρόνια “διέπραξα” το… αδίκημα του καλλιτεχνικού συντάκτη για Θέατρο και Κινηματογράφο στον αθηναϊκό ημερήσιο Τύπο και αυτό που έχω να καταθέσω είναι ότι οι ρεπόρτερς σχεδόν πάντα είχαμε διαφορετικές απόψεις από κάποιους “διάττοντες” κριτικούς Κινηματογράφου, που ήθελαν να… πρωτοτυπούν υποδυόμενοι τους “αντιρρησίες” και τους δήθεν επαΐοντες!

Ο «Άνθρωπος του Θεού», δεν είναι τυχαίο ότι «σπάει πόρτες» όπου και αν προβάλλεται, με θεατές που δεν δείχνουν θρησκόληπτοι, ούτε καν θρησκευόμενοι. Είναι μία ταινία που συστήνεται ανεπιφύλακτα, αρκεί να την παρακολουθήσει κάποιος με καλοήθεια και «κοινωνικό» μάτι και όχι με αθεϊστική προκατάληψη ή σαν προϊόν “παπαδίστικης” προπαγάνδας.

Όλοι οι συντελεστές εξαιρετικοί. Φωτογραφία: Παναγιώτης Βασιλάκης, μουσική: Ζμπίκνιου Πράισνερ, σκηνογραφία: Σπύρος Λάσκαρης, ενδυματολογία: Εύα Νάθενα και ήχος: Νίκος Παπαδημητρίου. Εκτός από τον Άρη Σερβετάλη, θαυμάσιοι στους ρόλους τους οι: Μίκι Ρουρκ, Αλεξάντερ Πετρόφ, Χρήστος Λούλης, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Γιάννης Στάνκογλου, Νικήτας Τσακίρογλου, Τάνια Τρύπη, Τόνια Σωτηροπούλου, Ιερώνυμος Καλετσάνος, Μιχάλης Οικονόμου, Μαρθίλια Σβάρνα, Ιερώνυμος Καλετσάνος, Γιάννης Αναστασάκης, Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, Βασίλης Κουκαλάνι.

Η δουλειά της ορθόδοξης Σέρβας Γελένα Πόποβιτς, η οποία έγραψε και το σενάριο αξίζει συγχαρητήρια. Μπορεί να μην ανέδειξε πλήρως τον συναρπαστικό βίο του Αγίου Νεκταρίου, αλλά σκιαγράφησε την πολιτεία του, τους αγώνες του, τις αδικίες που γεύτηκε. Επίσης, αν και δεν παρουσίασε πλήρως την εικόνα της αισχρής συμπεριφοράς κάποιων ιεραρχών και απέφυγε να «βάλει βαθειά το μαχαίρι», πάντως κατάφερε να μεταδώσει αυτό που ήθελε να πει και δεν τα είπε ίσως επειδή είχε την… ελεημοσύνη, παραγόντων της Εκκλησίας. Η ουσία είναι ότι ο θεατής βλέπει τα πάθη του Αγίου Νεκταρίου από εκπροσώπους της Εκκλησίας και τον αγώνα που έδινε για να επιτελεί το θρησκευτικό και φιλανθρωπικό του έργο του.

> Πρόκειται για μία εξαιρετική κινηματογραφική παραγωγή. Μην ακούτε τους κριτικούς. Να πάτε να την δείτε!

Απάντηση

Αρέσει σε %d bloggers: