Ίσως κάποιοι να μην γνωρίζουν πού… πέφτει η παραμελημένη παραλία

Τ/Π |> Δεκαπενταύγουστος οσονούπω και η Ελλάδα ετοιμάζεται να γιορτάσει την Παναγιά, ποικιλοτρόπως και ανάλογα με τις δυνατότητες του καθενός. Άλλοι με γλέντια και πανηγύρια κι άλλοι στην τηλεόραση αγκαλιά με τον ανεμιστήρα. Άλλοι με τα μπάνια τους σε γραφικές ή σύγχρονες παραλίες κι άλλοι στα… Βοτσαλάκια!

Στα Βοτσαλάκια…  Στην «κλασική» πειραϊκή παραλία που κρύβει μία παράξενη… μαγεία! Ενώ είναι πασίγνωστη, οι μόνοι που δεν γνωρίζουν την ύπαρξή της είναι οι εκάστοτε δημοτικοί άρχοντες!

Κι αυτό διότι θα ήταν εγκληματική αδιαφορία, εάν γνώριζαν την ύπαρξή της και τόσα χρόνια δεν ενδιαφέρθηκε κανείς να την κάνει «ανθρώπινη» παραλία.

Εάν δεν υπήρχε η πισίνα, τα παραμελημένα γήπεδα τέννις και βόλεϋ ή εκείνη η καφετέρια που κάπως «ανεβάζουν» τον  χώρο, τα Βοτσαλάκια θα ήταν οπωσδήποτε χειρότερα. Απόδειξη ο χώρος των λουομένων – είτε εντός είτε εκτός θαλάσσης.

Είναι απαράδεκτη η κατάσταση, με τα… βοτσαλάκια να έχουν «μεταλλαχθεί» σε μαρμαράκια και βραχάκια, που για να μπει κανείς στην θάλασσα και  να βγει, χρειάζεται ιδιαίτερες ικανότητες! Ας μην γίνει αναφορά για τους χώρους όπου αλλάζουν οι λουόμενοι…

Λόγω αυτής της γενικής εικόνας, αποκλείεται να γνωρίζουν κατά πού πέφτουν τα Βοτσαλάκια, το σύνολο των μελών του δημοτικού συμβουλίου (συμπολίτευση και αντιπολίτευση), διότι κάποιος θα είχε την ευαισθησία να ενδιαφερθεί. Βέβαια κάποια προσπάθεια είχε γίνει προ μηνών για να καθαριστεί ο χώρος, αλλά ήταν «κάποια προσπάθεια»… Είναι θέμα… destination, που λέμε και στο χωριό μας!

Στη φωτογραφία, μερική άποψη από τα Βοτσαλάκια  -την  παραλία μιας παραλίγο υποψήφιας Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης- η οποία έχει μετατραπεί σε στίβο ανταγωνισμού μεταξύ αδιαφορίας και ανικανότητας. Μία επίσκεψη στη δημοτική παραλία της Γλυφάδας, ίσως είναι απαραίτητη…