Υπάρχει μία παλέττα που μπορείς να διαλέξεις με τι «χρώματα» θα «ζωγραφίσεις» το αύριο…

Αλ. Αρδαβάνης* |> Μετά το τέλος ενός πολέμου -αν υπάρχει πόλεμος που τελειώνει· μετά την προέλαση των τεθωρακισμένων, ποιους επιλέγεις να ακολουθήσεις;

-Τους τυφεκιοφόρους που σηκώνουν τα χέρια και παραδίδονται στα τεθωρακισμένα που επελαύνουν; Για να επιστρέψουν νικημένοι αιχμάλωτοι “πίσω” και από εκεί καθένας στον δρόμο που μπορεί. Νικημένοι, αλλά ζωντανοί.

-Μήπως τους τυφεκιοφόρους που υποχωρούν άτακτα και κρύβονται στα γύρω βουνά και από εκεί διασπείρονται στα μετόπισθεν για να οργανώσουν όταν και όπως μπορέσουν κάποια Αντίσταση;

-Ή τους τυφεκιοφόρους που πεισμώνουν και, αφού αδειάσουν τους γεμιστήρες τους πάνω στο ατσάλι των τεθωρακισμένων, πέφτουν ήρωες απελπισμένοι και τα χτυπούν με το κοντάκι και την αποκαμωμένη κάννη, τα κλωτσάνε και τα γρονθοκοπούν με λύσσα μέχρι να σπάσουν χέρια και πόδια για να σωριαστούν τέλος ανάπηροι στο χώμα; Άχρηστοι για όλους και κάθε τι οριστικά.

-Μήπως έναν συνδυασμό από αυτούς, όταν και όπως αποκτήσουν συνεννόηση, οργανωθούν, και συγκροτηθούν σε δομή μάχης; Αντάρτικο με κάποια ελπίδα στο αύριο.

Εκτός πια κι αν προτιμήσεις τη σίγουρη έκβαση: τους ομοεθνείς σου που στελέχωσαν τα πληρώματα των τεθωρακισμένων ή τα ακολουθούν, ανάμεσα στους οπλίτες του επελαύνοντος εχθρικού στρατού. Έτοιμοι για συμμετοχή στο πλιάτσικο των αδελφών σου, των συμπολιτών σου, την υποδούλωση της πατρώας γης.

Έχεις μια πλήρη παλέττα χρωμάτων για να διαλέξεις τη στάση σου· ζωγράφισε την επόμενη και τις μελλοντικές ημέρες σου.

Υ/Γ: Γράφτηκε μετά από μια συνθηκολόγηση – διαρκές!

(*) Ο κ. Αλέξανδρος Αρδαβάνης είναι ιατρός ογκολόγος διευθυντής στο αντικαρκινικό νοσοκομείο “Άγιος Σάββας”.