Όσο η φύση ανθίζει, υπάρχει μια σημαντική και Συμπαντική Αναγέννηση…

Άντα Ηλιοπούλου* |> Πέρασα πολλές διαφορετικές φάσεις της ζωής μου. Στα πάρα πολλά χρόνια που πέρναγα το Πάσχα στη Μύκονο ειλικρινά δεν θυμάμαι ποτέ να πήγα στην Ανάσταση. Συνήθως πήγαινα απευθείας στα εορταστικά δείπνα και ακολουθούσε ολονύκτιο πάρτυ.

Κάποια στιγμή σε συνεργασία με κάποιους πνευματικούς κύκλους πέρασα ενεργειακά σε ένα μονοπάτι συνεχιζόμενων πνευματικών Αναγεννήσεων, το οποίο και ακολουθώ πιστά μέχρι σήμερα. Τότε συνειδητοποίησα την βαθιά ουσία της Ανάστασης και γιατί δεν πρέπει να χάνεται λεπτό προς την κατανόηση της.

Το Μεγάλο Σάββατο είναι η τελευταία ημέρα της Μεγάλης Εβδομάδας και της Μεγάλης Σαρακοστής, αφιερωμένη στην κάθοδο του Ιησού στον Άδη. Στους ναούς το πρωί γίνεται η λεγόμενη Πρώτη Ανάσταση, δηλαδή το προανάκρουσμα της Αναστάσεως, που μεταδίδουν οι ύμνοι, και της προσμονής της λυτρώσεως όλης της κτίσεως από την φθορά και τον θάνατο.

Όμως,ολόκληρη η Ζωή εμπεριέχει τόσους θανάτους… πνευματικούς, ενεργειακούς , κύκλων καταστάσεων, απωλειών… όμως, ολόκληρη η Ζωή μας φέρνει αντιμέτωπους με ανθρώπους ζωντανούς νεκρούς που δεν έχουν καμία επίγνωση πως ο θάνατος είναι το λιγότερο αν έζησες μισή ζωή , μη συνειδητή.

Λυπάμαι που θα το θέσω έτσι , αλλά η καθημερινή ζωή έχει πολλά πικρά ποτήρια που τα πίνουμε ασυζητητί και άρα ακόμη και αυτό είναι ένα σημάδι για την μικρή θεότητα του Ανθρώπου. Όμως, οι άνθρωποι εστιάζονται στον πόνο γιατί είναι πιο εύκολο να κατανοηθεί αλλά όχι στην Ανάσταση του Είναι που απαιτεί κυρίως να ανακαλύψεις την ατομική πνευματικότητα , την ουσιαστική Αγάπη, να εστιαστείς εκεί και να συνειδητοποιήσεις πως μετά το «πικρό ποτήρι» έρχεται πάντα η Ανάσταση σε κάθε περίπτωση.

Κοιτάξτε την φύση … ο κορωνοϊός έχει φοβίσει τους πάντες, κλείδωσε όλο τον πλανήτη τιμωρία στο σπίτι του και η μόνη άφοβη είναι η Φύση… ανθίζει κανονικότητα, γεμίζει άνθη ανοιξιάτικα… αδιαφορεί για τις συνθήκες που επικρατούν. Δεν γνωρίζει τον φόβο. Γνωρίζει μόνο την άνθιση, την ροή, την Αναγέννηση. Είναι η υπέρτατη συνθήκη.

Και όσο η φύση ανθίζει χωρίς να παρενοχλείται από περιρρέουσες καταστάσεις υπάρχει παντού μια Ανάσταση , μια κυριολεκτική Ανά-τάση, μια σημαντική και Συμπαντική Αναγέννηση, προσωπική η ευρύτερη.

Η Ανάσταση είναι μέσα μας και αφορά την Ψυχή, το Είναι και το μυαλό που οφείλει να παραμένει καθαρό για να ανταπεξέρχεται στα δύσβατα. Πρέπει ο άνθρωπος να αντιληφθεί την αποκτήνωση.

Συμπράξτε με την Φύση… ανθίστε ψυχικά και πνευματικά. Η Ανάσταση ξεκινάει από το ευρύτερο πεδίο του Σύμπαντος και καταλήγει μέσα μας στον μικρότερο αλλά πάντα βαθιά ουσιαστικό εσωτερικό μας κόσμο. Στον κόσμο που μας διαμορφώνει και μετασχηματίζει την εξωτερική μας πραγματικότητα.

Καλή Ανάσταση φίλοι μου!

Το ποτήρι το ήπιαμε, όπως τόσα ποτήρια πίκρας και πόνου κατά καιρούς έχουμε όλοι πιει… τώρα πρέπει να βρούμε τη δύναμη της Αναγέννησης του Είναι. Είναι καθαρά εσωτερική υπόθεση!

Καλό Πάσχα!

Καλή και γρήγορη Ανάσταση σε όλα. Ο Άνθρωπος δεν τελειώνει ποτέ… Η αλήθεια είναι πως τις δυνατότητες για να «ζωντανέψουμε» τις δημιουργούμε μόνοι μας!

(*) Η κυρία Άντα Ηλιοπούλου είναι ambassador στην εταιρεία “Euro-American Women’s Council” (EAWC)