Τύπος Πειραιώς - Ενημέρωση

Ας “θυμηθεί” η Βουλή την αυτοθυσία του Γεωργάκη…

ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ στις 16/09/2018

48 χρόνια από την αυτοπυρπόληση του 22χρονου φοιτητή στη Τζένοβα

|> Την Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου η Βουλή των Ελλήνων έχει ένα αργοπορημένο και ίσως παραμελημένο ραντεβού με μία μεγάλη ηρωική στιγμή της νεώτερης Ιστορίας της Ελλάδας, που αφορά ταυτόχρονα και κάθε ελεύθερο πολίτη του Πλανήτη.

Η 19η Σεπτεμβρίου του 1970 είναι η ημερομηνία της αυτοθυσίας του Κωστή Γεωργάκη, του 22χρονου ΕΔΗΝίτη φοιτητή Γεωλογίας του Πανεπιστημίου της Τζένοβα, για τον οποίο τον Σεπτέμβριο του 2016, ο βουλευτής Δημ. Καμένος σε ανακοίνωσή του τονίσει πως η Βουλή «πρέπει να αποδώσει στον συμπατριώτη μας την τιμή που του πρέπει και του αξίζει» επειδή «Αποτελεί μαρτυρία για τους σημερινούς νέους πως η ελευθερία δε δωρίζεται».

|>Παντελής Π. Ξανθίδης

Η ανακοίνωση του Δημ. Καμμένου (19/9/2016), ανέφερε:

«Σαν σήμερα το 1970, ο 22χρονος φοιτητής Κώστας Γεωργάκης φωνάζει στην πλατεία Ματεότι στη Γένοβα ‘Ζήτω η Ελλάδα, κάτω η δικτατορία’, τυλιγμένος στις φλόγες, αφού αυτοπυρπολήθηκε σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα, που δε θα έδινε όμως στο καθεστώς τη δυνατότητα αν προβεί σε αντίποινα προς την οικογένειά του που διέμενε στην Ελλάδα. Σήμερα αποτίνουμε φόρο τιμής στο νεαρό ήρωα Κωνσταντίνο Γεωργάκη που θυσιάστηκε στα 22 του χρόνια στο όνομα της Δημοκρατίας της πατρίδας του και της Ελευθερίας. Η Ελλάδα και όλοι εμείς οι ελεύθεροι άνθρωποι υποκλινόμαστε μπροστά στην αυτοθυσία του, στο μάθημα ελευθερίας σε μια συλλογική εποχή, στην αντίσταση κατά της Χούντας. Ακόμα κι αν πέρασαν 46 ολόκληρα χρόνια από τη θυσία του, η Βουλή των Ελλήνων πρέπει να αποδώσει στον συμπατριώτη μας την τιμή που του πρέπει και του αξίζει. Αποτελεί μαρτυρία για τους σημερινούς νέους πως η ελευθερία δε δωρίζεται».

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Την ίδια ημέρα οι βουλευτές Κέρκυρας του ΣΥΡΙΖΑ Φωτεινή Βάκη και Κώστας Παυλίδης, σε κοινή ανακοίνωσή τους, ανέφεραν:

«Συμπληρώθηκαν 46 χρόνια από την ηρωική πράξη του Κώστα Γεωργάκη, του Κερκυραίου φοιτητή που επέλεξε τον δρόμο της αυτοθυσίας, διαμαρτυρόμενος ενάντια στο δικτατορικό καθεστώς που επικρατούσε τότε στην Ελλάδα. Η αυτοπυρπόληση του Κώστα Γεωργάκη στην Πλατεία Ματεότι της Γένοβα τα ξημερώματα της 19ης του Σεπτέμβρη 1970 παραδόθηκε ως κληρονομιά στην μετέπειτα δημοκρατική Ελλάδα η οποία θα τον θυμάται και θα τον τιμά για πάντα. Η μεγαλειώδης πράξη του έμελλε να αποτελέσει ένα σύμβολο αυταπάρνησης και ανιδιοτέλειας, να κατατάξει τον 22χρονο φοιτητή Γεωλογίας στο Πάνθεον των ηρώων και να υπενθυμίζει διαχρονικά την υποχρέωση όλων όσων πιστεύουμε στα ιδανικά της ελευθερίας και της δημοκρατίας να συμβάλλουμε διαρκώς στην προάσπιση και στην ενδυνάμωσή τους».

Ούτε η πρόταση του Δημ. Καμμένου εισακούστηκε, αλλά ούτε ελήφθησαν υπ΄όψιν τα λόγια των δύο κυβερνητικών βουλευτών. Όμως ποτέ δεν είναι αργά…

Την ερχόμενη Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου, συμπληρώνονται 48 χρόνια από την αυτοπυρπόληση του Κώστα Γεωργάκη και η Βουλή των Ελλήνων, ίσως θα πρέπει να τιμήσει την αυτοθυσία αυτού του 22χρονου παλικαριού, που έδωσε μάθημα αξιοπρέπειας στους τότε νεολαίους, αλλά και στις επόμενες γενιές.

Η είδηση για την αυτοπυρπόληση του Κωστή Γεωργάκη έπεσε σαν κεραυνός στους Έλληνες φοιτητές του εξωτερικού, ιδιαίτερα σε όσους σπούδαζαν στην  Ιταλία και κυρίως στους συναγωνιστές της Ελληνικής Δημοκρατικής Νεολαίας (ΕΔΗΝ) στις γραμμές της οποίας αγωνιζόταν ο Κωστής Γεωργάκης. Όμως, “παραέξω” η είδηση μεταδόθηκε ότι ο Κωστής ήταν δήθεν… ψυχοπαθής. Επ΄αυτού φρόντισαν οι διάφοροι “φοιτητοχαφιέδες” της χούντας που είχαν εισχωρήσει στους κόλπους των Ελλήνων φοιτητών. Αλλά δεν τους πέρασε! Ο Κωστής Γεωργάκης από την στιγμή που άφηνε την τελευταία του πνοή είχε γίνει το σύμβολο των αγωνιζόμενων Ελλήνων φοιτητών του εξωτερικού. Μόλις έγινε γνωστή η ηρωική πράξη αυτοθυσίας του Κωστή, ο επικεφαλής των φοιτητών της ΕΔΗΝ Ευρώπης, ο αξέχαστος Αλέξανδρος Μπέτσης (μετέπειτα δικηγόρος Αθηνών), από την Δανία όπου φοιτούσε, είχε διαμοιράσει ενημερωτικό σημείωμα, προς τους ΕΔΗΝίτες, αλλά και προς τα μέλη άλλων αντιχουντικών νεολαιών, προκειμένου να μην περάσει η παραπληροφόρηση.

Το ιστορικό…

Με δυό λόγια, ο Κώστας Γεωργάκης, ήταν φοιτητής Γεωλογίας στη Τζένοβα, οργανωμένος ΕΔΗΝίτης, μαχητικός και συνειδητός αγωνιστής. Στις 19 Σεπτεμβρίου του 1970, αυτοπυρπολήθηκε φωνάζοντας «Ζήτω η ελεύθερη Ελλάδα» και πριν ξεψυχήσει είπε: «Το έκανα για την Ελλάδα μου». Επιπλέον είχε αφήσει επιστολές που είχε γράψει την ίδια ημέρα και μεταξύ άλλων σημείωνε: «Εγώ δεν μπορώ να κάνω αλλιώς παρά να σκέφτομαι και να ενεργώ σαν ένα ελεύθερο άτομο…». Κι ήταν μόνον 22 ετών…

Για τον πατέρα του έγραψε το παρακάτω σημείωμα:

«Αγαπημένε μου πατέρα, σε παρακαλώ συγχώρα με χωρίς να κλάψης. Ο γυιός σου δεν είναι ήρωας. Είναι ένας άνθρωπος σαν όλους τους ανθρώπους ίσως με περισσότερο φόβο. Φίλησε το χώμα της πατρίδας για μένα. Μετά από τρία χρόνια καταπίεσης, δεν μπορώ ν’ αντέξω άλλο. Δεν θέλω εσύ να αντιμετωπίσης κανένα κίνδυνο γι αυτή μου την πράξη, αλλά δεν μπορώ ούτε να σκεφθώ ούτε να ενεργήσω αν δεν είμαι ελεύθερος. Ζήτω η Δημοκρατία, Κάτω η Τυραννία. Η πατρίδα μας που γέννησε την ελευθερία θα εξαφανίση τους τυράννους. Συγχώρα με αν μπορείς, ο Κώστας σου.»…

Για να προληφθεί κάθε σκέψη περί «ψυχολογικών προβλημάτων», πρέπει να σημειωθεί ότι ο Κωστής, ήταν ένας συναγωνιστής της ΕΔΗΝ με ενεργό συμμετοχή στον αντιδικτατορικό αγώνα. Με άρθρα και συνεντεύξεις του, είχε καταστεί στόχος πρακτόρων και ρουφιάνων της χούντας στα ιταλικά πανεπιστήμια.

Εν τω μεταξύ στην Ελλάδα, ουδείς είχε μάθει τίποτα! Η χούντα είχε φροντίσει να καλύψει το γεγονός. Αυτή η απαγόρευση, είχε σαν συνέπεια, συμφοιτητές και συναγωνιστές του να μεταφέρουν το σώμα του σε μία παράγκα του νεκροταφείο της Τζένοβα, περιμένοντας άδεια από τις ελληνικές αρχές για την μεταφορά του στην Κέρκυρα, απ’ όπου καταγόταν. Η «χριστιανορθόδοξη» χούντα δεν έδινε άδεια. Είχαν περάσει 4 μήνες και το σώμα του Κωστή παρέμενε άταφο. Έτσι οι φίλοι του αποφάσισαν να τον μεταφέρουν στα κρυφά (18 Ιανουαρίου 1971) στην Κέρκυρα, με το πλοίο “Αστυπάλαια”.

Ο Κωστής Γεωργάκης «υπάρχει» σήμερα ως ανδριάντας (φιλοτεχνημένος αφιλοκερδώς από το γλύπτη Δημ. Κορρέ) σε μια κερκυραϊκή πλατεία που φέρει το όνομά του. Επίσης «υπάρχει» σε ένα ποίημα* του Νικηφόρου Βρεττάκου, ειδικά αφιερωμένο στον Κωστή. Ακόμα, ο Κώστας Γεωργάκης «υπάρχει» στις καρδιές των συναγωνιστών του, της τότε ΕΔΗΝ εξωτερικού και τώρα τα «λένε» με τον Αλέκο Παναγούλη…

(*) «Αυτοπυρπόληση»
του Νικηφόρου Βρεττάκου
Στον φοιτητή που αυτοπυρπολήθηκε στη Γένοβα το 1970…
Ντύθηκες γαμπρός – φωταγωγήθηκες σαν έθνος.
Έγινες ένα θέαμα ψυχής – ξεδιπλωμένης στον ορίζοντα.
Είσαι η φωτεινή – περίληψη του δράματός μας,
τα χέρια μας προς την Ανατολή – και τα χέρια μας προς τη Δύση.
Είσαι στην ίδια λαμπάδα τη μια – τ’ αναστάσιμο φως
κι ο επιτάφιος θρήνος μας. – συλλογή: “η θέα του κόσμου”.
>>> Για την ιστορία, ο Κώστας Γεωργάκης, είχε καθαρά δημοκρατικές ιδέες και υπήρξε μαχητικό μέλος της Ελληνικής Δημοκρατικής Νεολαίας (ΕΔΗΝ) που ήταν η νεολαία της Ένωσης Κέντρου. Στα χρόνια του στρατοκρατικού καθεστώτος στην Ελλάδα, η ΕΔΗΝ είχε δυναμική δραστηριότητα στη Δυτική Ευρώπη κ.α.

Απάντηση

Αρέσει σε %d bloggers: