Τύπος Πειραιώς - Ενημέρωση

“Πώς πάνε τα πράγματα στην Ελλάδα;”, ρώτησε ο ένας τον άλλον

FLASH στις 17/06/2018

Ένας Ελληνοαμερικάνος ρωτάει τον άλλον ομογενή που ήρθε στην πατρίδα…

|> Το ενδιαφέρον και οι πόθοι των ξενιτεμένων για την πατρίδα, καταγράφονται με έναν -ίσως και φανταστικό- διάλογο μεταξύ δύο Ελληνοαμερικάνων. Ο ένας έχει επισκεφθεί τον τόπο του και τηλεφωνήθηκε με φίλο του, που βρίσκεται στην Αμερική…

“Πώς πάνε τα πράγματα στην Ελλάδα;“, με ρώτησε σήμερα στο τηλέφωνο από την Αμερική ο φίλος Κώστας.

-“Την απολαμβάνω!“, του είπα. “Ο ήλιος, ο ουρανός και η θάλασσα λάμπουν από ομορφιά! Τα ηλιοβασιλέματα κλαίνε! Τα αγριολούλουδα μοσχοβολούν και οι μπουκαμβίλιες οργιάζουν!..

-“Για τα άλλα θέλω να μου πεις!“…

-“Τα άλλα; Τι να σου πω για τα άλλα; Εγώ τα βλέπω τα ίδια που ήταν πέρσι, πρόπερσι, πριν από 20 -30 χρόνια κι ακόμη πιό πίσω!

-“Δηλαδή;“.

|> Σπύρος Δαρσινός*

-“Πάντα ελεύθεροι εξαρτημένοι! Ευρωπαίοι και Ανατολίτες! Ευθύνες χωρίς υπεύθυνους! Ένοχοι χωρίς τιμωρία! Ρητορεία χωρίς ουσία! Υποσχέσεις με ανακολουθίες! Κυβερνητικές και αντιπολιτευτικές αχυρένιες δημοκοπίες! Για… Όσκαρ, η υπομονή και η αντοχή του πολίτη! Αναξιοποίητες οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας! Συνεχής αιμορραγία φυγής φωτισμένων μυαλών! “Πρωτογενή πλεονάσματα” με υποτυπώδη μέχρι ανύπαρκτη παραγωγικότητα! Αδιανόητη φοροεπιδρομή που δικαιολογεί την φοροδιαφυγή. Το “εγώ” κυρίαρχο του “εμείς” (κρίκοι χωρίς αλυσίδα)… Αμέτρητες οι πολιτιστικές εκδηλώσεις! Τα αδέσποτα σκυλιά! Οι σωροί των σκουπιδιών! Οι βόθροι στην άκρη των γιαλών! Τι να πω ρε φίλε; Βλέπω το πλοίο του έρωτά μας επάνω στην ίδια ρότα και στους ίδιους ύφαλους!“, είπα με μιά ανάσα…

Δεν μίλησε. Περίμενα…

-“Είσαι εκεί;

-“Εδώ είμαι“, είπε ήρεμα.

-“Και δεν λες τίποτα;

-“Ενα πλοίο με τέτοιο ιστορικό και τέτοια πορεία πρέπει να σβήσει το παρελθόν, αν θέλει να χτίσει ένα καινούριο μέλλον. Διαφορετικά θα ναυλώνεται για κοντινές διαδρομές με αλαφρό φορτίο και φτηνό προσωπικό“, είπε.

-“Και οι ρίζες μας; Η ιστορία; Η μνήμη;“, τον ρώτησα.

– “Οι ρίζες είναι για τα δέντρα που δεν κινούνται, η μνήμη για τους πεθαμένους και η ιστορία θα υπάρχει -όχι για να χαϊδεύει αυτιά- αλλά για τα στοιχεία εκείνα που είναι χρήσιμα και μπορούν να αντέξουν στην ιλιγγιώδη ταχύτητα του μέλλοντος!“, είπε κι έκλεισε…

(*) Ο κ. Σπ. Δαρσινός είναι επιχειρηματίας από το Νάσβιλ του Τενεσί (ΗΠΑ) και λογοτέχνης-ποιητής, ιδρυτικό μέλος της άλλοτε Ένωσης Ελλήνων Συγγραφέων των Πέντε Ηπείρων.

Απάντηση

Αρέσει σε %d bloggers: