Ίσως χρειάζεται κάποιο… τρίποντο στην αδιαφορία

Ως φαίνεται, το «αμαρτωλό» οικοδομικό τετράγωνο του Πειραιά, με βάση τις σημερινές συνθήκες, ποτέ δεν πρόκειται να… εξαγνιστεί. Θα παραμείνει ένας απέραντος σκουπιδότοπος, αλλά τυπικά ο δήμος θα… καμαρώνει τον συγκεκριμένο χώρο, αφού εκτός από τις αρχαιότητες, έχει να δείξει μια γωνιά προς τιμή του μεγάλου και αδικημένου από το κατεστημένο της εποχής του Πειραιώτη θεατράνθρωπο, όπως ήταν ο Δημήτρης Ροντήρης, αλλά και ένα μικρό γήπεδο μπάσκετ με περίφραξη…

Για όσους δεν… κατάλαβαν, αναφορά γίνεται για το οικοδομικό τετράγωνο που περικλείεται από τη λεωφόρο Ηρώων Πολυτεχνείου και τις οδούς Φιλελλήνων, Λεωσθένους και Σκουζέ.

Ναι, εκεί όπου ανάμεσα σε σκουπίδια και αγριόχορτα διακρίνονται κάτι βράχοι με παλιές… πέτρες (οι αρχαιότητες).

Εκεί όπου υπάρχει ένα βάθρο στο οποίο υπήρχε η εξαφανισθείσα (;) προτομή του Δημήτρη Ροντήρη.

Εκεί όπου υπάρχει το… καταραμένο γήπεδο μπάρσκετ, το οποίο θυμίζει το… γεφύρι της Άρτας, αφού όποτε επισκευάζεται… ξαναγκρεμίζεται! Αυτή τη φορά όμως, έχει σημειωθεί ρεκόρ αδιαφορίας από τις αρμόδιες υπηρεσίες του δήμου.

Μπορεί η «γυφτιά» να μην ενοχλεί μερικούς αρμόδιους και ιθύνοντες, όμως το γεγονός ότι τα παιδιά τού πειραϊκού κέντρου δεν έχουν χώρο να παίξουν μπάλα ή ακόμη και… ξυλίκι, ούτε αυτό τους ενδιαφέρει; Για το ποια είναι ακριβώς η κατάσταση του χώρου «μιλάνε» οι φωτογραφίες…

Επειδή υπάρχει η υπόνοια ότι η μπασκέτα καταστρέφεται από περιοίκους, επειδή, λέει, κάποια παιδιά παίζουν και δεν τηρούν το ωράριο, αυτό δεν δικαιολογεί την κατάσταση.

Αφ’ ενός δεν φαίνεται να είναι τόσο ηλίθιοι οι γείτονες, για να καταστρέφουν τον χώρο όπου παίζουν τα παιδιά τους και αφ’ ετέρου, εάν αυτό συμβαίνει από κάποιους διεστραμμένους, ο δήμος έχει την υποχρέωση ή να επιτηρείται η μπασκέτα ή να την επισκευάζει!

Τώρα, εάν το πρώτο θεωρείται λίγο αδύνατο και το δεύτερο «πολυτέλεια», τουλάχιστον ας ανακοινωθεί δημοσίως η αδυναμία!

Όμως για να θέσει υποψηφιότητα μία πόλη για Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, χρειάζονται κάποιες προδιαγραφές…

Οι παρουσιάσεις εικονικής πραγματικότητας και οι διάφορες εκδηλωσούλες στην πόλη η οποία ουσιαστικά είναι η οικονομική πρωτεύουσα της Ελλάδας, δεν αρκούν. Χρειάζεται κάποιο “τρίποντο”, γιατί ο Πειραιάς δεν πρέπει να είναι “κάπως” και “περίπου”…