Κοινωνικές παραγωγικές συμπράξεις

dimokratianews.gr Του Δ. Ε. Παστελάκου |>Μέσα σε ένα αβέβαιο οικονομικό και πολιτικό ευρωπαϊκό περιβάλλον η χώρα μας προσπαθεί  να βρει τον βηματισμό της σαν ένα παιδί που μαθαίνει να περπατά.

Θα μπορούσαμε να σχηματοποιήσουμε την σημερινή πραγματικότητα και να την  περιγράψουμε όχι μόνο ως οικονομική κρίση αλλά και ως κρίση θεσμών και αξιών.

Πρόκειται για το στερεότυπο μιας σχεδιασμένης επί της ουσίας οικονομίας, παλαιότερα από την Νομισματική  μας Επιτροπή και, κυρίως από το 2001 και έπειτα , από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ευρωσύστημα) ως νέου πλέον  οικονομικού διευθυντηρίου.

Μεγάλο μέρος του πληθυσμού μας όπως και των χωρών του νότου υποφέρει. Η ανεργία ,ειδικά στους νέους, καλπάζει, οι συντάξεις περικόπτονται, συσσίτια, κατασχέσεις και τόσα άλλα, που οδήγησαν την καθημερινότητα του πολίτη στις μεταπολεμικές συνθήκες.

Παρά ταύτα, χώρες όπως η Γερμανία η Ολλανδία και η Αυστρία πλησιάζουν την πλήρη απασχόληση, αφού η ανεργία κινείται μεταξύ 3,5% και 5% του ενεργού πληθυσμού ενώ  στο 20,6% διαμορφώθηκε η ανεργία στην Ελλάδα τον Ιανουάριο του 2018 με ποσοστό 40% στους νέους κάτω των 25 ετών!

Προτάσεις που συνδέουν την ανάπτυξη και εξαντλούνται στις κατασχέσεις η στις φορολογικές και νομικές διευκολύνσεις, με -δήθεν- στόχο την προσέλκυση αμφιλεγόμενων η μή κεφαλαίων αρκεί ο κάτοχος τους να είναι αλλοδαπός,  ακόμη και αν γίνουν πράξη, δεν συμβάλουν ει μη μόνον στην προσπάθεια διάσωσης των προβληματικών «συστημικών» Τραπεζών.

Δεν αποτελεί η ως άνω μέθοδος κάποια καινοτομία ούτε  “σώθηκαν”   από τα μέτρα αυτά η Ρουμανία και η Βουλγαρία, που τα εφαρμόζουν εδώ και τριάντα χρόνια!

Σε αυτή την ρευστότητα σε αυτό το πρωτόγνωρο ειδικά για τους νέους οικονομικό γίγνεσθαι ,θα πρέπει να λάβουμε αποφάσεις, να κάνουμε νέες παραδοχές, να δοκιμάσουμε νέους τρόπους για να οργανώσουμε την αγορά και την παραγωγή μας, ώστε να δημιουργείται πραγματική κερδοφορία και ανάπτυξη.

Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε και να αναζητήσουμε  πιο σύγχρονα πιο κατάλληλα ,για τις παρούσες συνθήκες, παραγωγικά και χρηματοοικονομικά εργαλεία.

Η εποχή μας και η κατάσταση ευνοεί τις κοινωνικές συμπράξεις . Θα πρέπει να δούμε τα εργαλεία οικονομίας που εδώ και μια δεκαετία εφαρμόζονται στην Ευρώπη με εντυπωσιακά αποτελέσματα.

Οι Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις αύξησαν την απασχόληση στην Ευρώπη!

Αυτό αναφέρει το πόρισμα μιας ακόμη έρευνας, που έγινε αυτή την φορά για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με τίτλο: «Οι κοινωνικές επιχειρήσεις και το οικοσύστημά τους. Στην Ισπανία, λ.χ, μέσα στην κρίση δημιουργήθηκαν 9.000 επιχειρήσεις Κοινωνικής Οικονομίας και 170.000 νέες θέσεις απασχόλησης.

Η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή περιγράφει τις κοινωνικές συμπράξεις ως: “Μια σειρά από ιδιωτικές και τυπικά οργανωμένες επιχειρήσεις, που είναι αυτόνομες ως προς τη λήψη αποφάσεων και επιτρέπουν την ελεύθερη συμμετοχή ενδιαφερομένων, οι οποίες δημιουργήθηκαν για να καλύψουν τις ανάγκες των μελών τους διαμέσου της αγοράς με την παραγωγή προϊόντων και την παροχή υπηρεσιών, ασφαλιστικών και χρηματοοικονομικών”

Η Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση (ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ) Ν. 4430/2016  είναι μια καινοτόμος μορφή ιδιωτικής επιχείρησης, που θεσμοθετήθηκε στην Ελλάδα. Είναι μια μορφή αστικού συνεταιρισμού, άτομα  ή επιχειρήσεις η άλλες  ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ όπου επενδυτής-συνεταίρος σε μια ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ μπορεί να είναι οποιοσδήποτε: Άνεργος, επιχειρηματίας, φοιτητής, συνταξιούχος, εργαζόμενος, δημόσιος υπάλληλος κοκ.

• Επειδή κάποιος είναι συνεταίρος σε μια τέτοια εταιρεία δεν τον επιβαρύνεται φορολογικά και δεν συνεπάγεται ότι πρέπει να γραφεί στον ΟΑΕΕ.
• Δεν απαιτείται φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα
• Αν είναι συνταξιούχος, δεν χάνει τη σύνταξή του.
• Όλες οι ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ υποχρεωτικά μοιράζουν το 35% των κερδών τους στους εργαζόμενούς τους ως πριμ επιπλέον του μισθού τους. Οι εργαζόμενοι μπορεί να είναι και εταίροι.

Αυτό το σύγχρονο επενδυτικό και παραγωγικό πολυεργαλείο που οι δραστηριότητες του ενισχύονται από την κοινότητα μέσω διαφόρων προγραμμάτων, μπορεί να συμβάλει αποφασιστικά στην καταπολέμηση της ανεργίας, μέσω της συνεργασίας ανάμεσα σε νέους, επιστήμονες, επαγγελματίες, αγρότες .

Δίνει την δυνατότητα σε μικρές ομάδες ατόμων ,τουλάχιστον πέντε, όπου ανάμεσα τους μπορεί να συμμετέχει και μια επιχείρηση είτε ως εταίρος είτε ως επενδυτής ή ακόμη και ως αντισυμβαλλόμενος, που να τους αναθέτει έργο (όπως π.χ έρευνα ή καλλιέργειες ή παραγωγή) ούτως ώστε  να δραστηριοποιηθούν, να εφαρμόσουν ιδέες και ,εν τέλει, να παραμείνουν στην γη τους να παραμείνουν στο σπίτι τους στην χώρα τους.

Όπως έχουν έρθει τα πράγματα, από το παραδοσιακό τραπεζικό μας σύστημα ο μέσος πολίτης ο άνεργος νέος ο επαγγελματίας ο τεχνίτης δεν μπορούν να περιμένουν πολλά.

Την στιγμή αυτή οι Τράπεζες προσπαθούν να διασωθούν και απέχει πολύ χρονικά το αν θα καταφέρουν   να παίξουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη .

Εκείνοι λοιπόν που πραγματικά επιθυμούν να ασκήσουν επιχειρηματικότητα ή θέλουν να συνεχίσουν την δραστηριότητα τους  και δεν διαθέτουν ιδιαίτερα κεφάλαια ,πρέπει να προσαρμοστούν σε νέες παραγωγικές μορφές.

Μια ομάδα πέντε νέων αγροτών, μπορεί να αναλάβει μέσω αυτού του σχήματος την καλλιέργεια και την παραγωγή πολύ μεγαλύτερων εκτάσεων και με πολύ χαμηλότερο κόστος και απόδοση υψηλότερη από εκείνη που έχει  ο κάθε ένας ατομικά.

Είναι πολύ σημαντικό για την αγροτική παραγωγή να εκσυγχρονιστεί και κυρίως για τα προϊόντα αιχμής, όπως π.χ το ελαιόλαδο.

Βασική προϋπόθεση είναι η μείωσή του κόστους και η χρήση των νέων τεχνολογιών στην γεωργία.

Μεγάλες εκτάσεις εξαντλούνται παραγωγικά διότι είτε από έλλειψη νέων είτε διότι οι ιδιοκτήτες δεν μένουν μόνιμα  στην επαρχία, παραδίδονται σε τρίτους με τις περίφημες “μισιάρικες” συμφωνίες , των οποίων το αποτέλεσμα είναι η μείωση της παραγωγής και η σταδιακή καταστροφή των καλλιεργειών.

Μια ομάδα νέων επιστημόνων μπορεί να διεξαγάγει έρευνα η να αυτοχρηματοδοτήσει μια start up.

Εν πάση δε περιπτώσει, σε οποιονδήποτε τομέα της παραγωγής,  των υπηρεσιών ή της εκπαίδευσης,  αρκεί εκείνοι που θα τολμήσουν να είναι αποφασισμένοι να εργασθούν οι ίδιοι και με τον τρόπο αυτό, ίσως να δώσουν δουλειά και σε άλλους στο μέλλον.

Εντός του δευτέρου εξαμήνου του 2018,  σύμφωνα με τις κυβερνητικές εξαγγελίες, αναμένεται να γίνει πραγματικότητα  η Ελληνική Αναπτυξιακή Τράπεζα, η οποία θα διευκολύνει την πρόσβαση στη χρηματοδότηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων των νεοσύστατων επιχειρήσεων, των συνεταιρισμών και των κοινωνικών επιχειρήσεων όπως οι προαναφερόμενες.

Σε μια επιτυχή πορεία, μπορούν  και οι ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ να συστήσουν Τράπεζα, αφού ο Νόμος τους το επιτρέπει. H ύπαρξη  και η εξέλιξη τους ίσως είναι και μια δυνατότητα παραγωγικής επαναλειτουργίας των συνεταιριστικών τραπεζών.

Αυτό το μοντέλο παραγωγικής διαδικασίας και ανάπτυξης στην ελληνική παραγωγική αγορά  και ειδικά στον πρωτογενή τομέα ,είναι πρωτόγνωρο και ακόμη δεν έχει (στην Ελλάδα) μετρήσιμα μεγέθη.

Πρωτόγνωρη, όμως, είναι και η κατάσταση που ζούμε τα τελευταία οκτώ χρόνια.

Οι θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα είναι περιορισμένες ,το δημόσιο καλό θα είναι να τις μειώσει και να εκσυγχρονιστεί πλήρως και λειτουργικά με τις δυνατότητες που παρέχει η πληροφορική.

Είναι μια κατάσταση ανάγκης, από την οποία δεν θα μας διασώσουν ούτε οι κυβερνητικές εξαγγελίες ούτε οι όποιες προθέσεις της μείζονος αντιπολίτευσης για τον απλό λόγο οτι τους έχει αφαιρεθεί η πραγματική εξουσία από τους “δανειστές” και από το αστρονομικό και άδικο χρέος που έχει επιβληθεί στην χώρα μας.

Θα πρέπει η πολιτική μας ηγεσία να ασχοληθεί με τον σχεδιασμό ενός εθνικού προγράμματος ανασυγκρότησης της οικονομίας και του βιοτικού επιπέδου του πληθυσμού.

Προγράμματος που θα περιλαμβάνει διαγραφή των επιχειρηματικών και στεγαστικών δανείων τουλάχιστον έως το 25% της ονομαστικής τους αξίας

Μιας εθνικής κοινωνικής σύμπραξης στην βάση της διασφάλισης της ιδιοκτησίας και της ελευθερίας με σκοπό την παραγωγή πλούτου.

Την ιδιοκτησία του και την ελευθερία, αυτά τα δυο στοιχεία που μεταξύ άλλων συγκροτούν το έθνος θα υπερασπιστούν οι Έλληνες αν, ο μη γένοιτο κριθεί αναγκαίο. Και αυτά τα δυο στοιχεία οφείλουν να διαφυλάσσουν και οι κυβερνήτες τους .