Ζητείται ελπίς…

|> Στέλιος Κοπανίδης

|> Η τραγική οικονομική κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα είναι λίγο πολύ γνωστή τοις πάσι, ενώ δεν διαφαίνεται αχτίδα φωτός η οποία θα έδινε την ελπίδα ότι… κάπου, κάποτε τα δεινά θα λάβουν ένα τέλος. Άλλωστε, η ελπίδα έσβησε το δύσμοιρο 2015, χρονιά που σηματοδότησε την αρχή νέων ακόμη δεινών.

Τραγικότερη, όμως, είναι η κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι άνεργοι στη χώρα μας και αναδεικνύουν τα τελευταία στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας, σύμφωνα με τα οποία μόλις το 8,6% των ανέργων κατάφερε να βρει εργασία το γ’ τρίμηνο του 2016, ποσοστό που είναι βεβαίως και το χαμηλότερο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, της οποίας “υπερηφάνως” είμαστε μέλη.

Η ελληνική οικονομία δεν δημιουργεί θέσεις εργασίας, ενώ παράλληλα δεν υπάρχει αντιστοίχιση μεταξύ αναγκών της αγοράς εργασίας και δεξιοτήτων, κάτι που επιδεινώνει και η μεγάλη φυγή νέων στο εξωτερικό. Επτά χρόνια μετά το ξέσπασμα της ελληνικής κρίσης και παρά τις λεγόμενες μεταρρυθμίσεις που έχουν επέλθει στην αγορά εργασίας όποιος μείνει άνεργος στην Ελλάδα θα παραμείνει για πολλά χρόνια.

Παρ’ όλο που τα στοιχεία για την απασχόληση και την ανεργία έχουν έντονη περιοδική διακύμανση, η κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας είναι μακράν η χειρότερη από οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ε.Ε., καθώς το ποσοστό των ανέργων που βρίσκει εργασία στην Ελλάδα είναι λιγότερο από το ήμισυ του ευρωπαϊκού μέσου όρου.

Σύμφωνα με την Eurostat, πρωτίστως η Ελλάδα και δευτερευόντως η Ισπανία και η Ιταλία, ανήκουν στις χώρες εκείνες με υψηλή ανεργία και χαμηλή μετάβαση σε καθεστώς εργασίας. Αντιθέτως, Κύπρος και Πορτογαλία, όπου ναι μεν η ανεργία είναι υψηλή, υψηλό είναι και το ποσοστό μετάβασης από την ανεργία στην απασχόληση. Τα υψηλότερα ποσοστά μετάβασης από την ανεργία στην εργασία καταγράφονται σε Ισλανδία και Ελβετία, που δεν ανήκουν βεβαίως στην Ε.Ε., ενώ από πλευράς Ένωσης σημειώνονται στην Εσθονία, στη Δανία και στη Σουηδία.

Επισημαίνεται ότι οι ρυθμίσεις που έχουν ληφθεί στην αγορά εργασίας, όπως η δραματική μείωση μισθών και ύψους αποζημίωσης λόγω απόλυσης, η αποδυνάμωση πλαισίου συλλογικών διαπραγματεύσεων, οι μορφές “ευέλικτης” απασχόλησης, η αύξηση του ορίου απολύσεων, μόνο μείωση της ανεργίας δεν έχουν προκαλέσει, αλλά αντιθέτως εκρηκτική αύξησή της. Ρυθμίσεις, οι οποίες ούτε συνεισέφεραν στα έσοδα του κράτους ούτε σταμάτησαν τον εκτροχιασμό των ασφαλιστικών ταμείων που βρίσκονται πλέον υπό διάλυση.

Ποιοι ωφελήθηκαν; Αυτοί που ωφελούνται πάντα σε παρόμοιες καταστάσεις. Ένα μικρό, αλλά πανίσχυρο, κομμάτι του εγχώριου οικονομικού κατεστημένου που μεγέθυνε υπέρμετρα τα κέρδη του. Γι’ αυτό το κομμάτι, που δεν… το σκιάζει φοβέρα καμιά, οι περιβόητες λίστες παραμένουν ερμητικά κλεισμένες στα συρτάρια.

“Ελλάς Ελλήνων Ανέργων“, λοιπόν, την ώρα που έρευνα της Life in Transition Survey που παρουσίασε το ΕΤΑΑ και δημοσίευσε αναλυτικά χθες ο “Τύπος Πειραιώς”, η οικονομική κρίση στην Ελλάδα είχε βαθιές και ευρύτερες επιπτώσεις, επιφέροντας στους πολίτες δεινά μεγαλύτερα εκείνων που προκάλεσε η παγκόσμια οικονομική κρίση της διετίας 2008-09 στους πληθυσμούς της Ανατολικής Ευρώπης.

Εκθέσεις και στοιχεία που τακτά δημοσιεύονται και αναλύονται, μόνο που δυστυχώς απευθύνονται σε ώτα εντέχνως μη ακουόντων, εντός και εκτός …