Τύπος Πειραιώς - Ενημέρωση

Άλλοι έχουν την οργάνωση κι εμείς έχουμε το πείσμα

ΥΓΕΙΑ στις 27/06/2019

Περιμένοντας… μεταρρυθμίσεις, ζούμε για λίγες ριπές συγκίνησης φιλαράκο, το έχεις καταλάβει;

Αλ. Αρδαβάνης* |> Η γυναίκα με το συσπασμένο από αγωνία πρόσωπο έδωσε στον γιατρό ένα πάκο χαρτιά· μεταφρασμένες από τα γερμανικά ιατρικές γνωματεύσεις και οδηγίες. Εκείνος, σκυμμένος στο έκτρωμα γραφείου τού εξωτερικού ιατρείου, τα φυλλομέτρησε και τα μελέτησε ένα ένα. Ξεχώρισε το τελευταίο και το έβαλε στην άκρη. Ύστερα στράφηκε στη γυναίκα· συζήτησαν αρκετή ώρα. Τέλος, η γυναίκα σηκώθηκε, τον αγκάλιασε, τον φίλησε βουρκωμένη και βγήκε, αφήνοντάς τον με ένα αόριστο πάνιασμα στο πρόσωπο. Τότε ο γιατρός άρχισε να μου μιλάει όπως υπνωτισμένος.

Κοίτα, είπε δείχνοντας το χαρτί που είχε βάλει στην άκρη, τις υπηρεσίες που υποστηρίζουν το έργο του Γερμανού ογκολόγου. Κοίτα και σύγκρινέ τις με όσα έχουμε εμείς.

Είναι θέμα καλής οργάνωσης αυτού του συστήματος; Προφανώς ναι. Είναι “στα γονίδια” αυτού του λαού η οργανωτικότητα; Σίγουρα, ναί. Παίζει όμως και κάτι άλλο, όπως για παράδειγμα το “στύψιμο” άλλων λαών ή είναι συνδυασμός τους; Μάλλον ναι.

Ο γιατρός συνεχίζει…

Άκου κάτι ακόμα: η πόρτα μου είναι πάντα ανοιχτή για όλους ή σχεδόν· και πόρτα δεν είναι μόνο το καπλαμαδένιο χώρισμα με κλειδαριά του γραφείου μου αλλά και το τηλέφωνό μου που με βομβαρδίζει καθημερινές και σχόλες. Σε ρωτάω: η άψογη οργάνωση -αν είναι άψογη και στην πράξη- υποδηλώνει και αναπηρία σχέσεων αλληλεγγύης;
Παραπέρα: ο Γερμανός ασθενής ή και ο γιατρός είναι ικανοποιημένοι από το σύστημά τους -πέρα από δημοσκοπικές έρευνες, όταν τους ρωτήσεις κατ’ ιδίαν;

Από ένα πείσμα κρατιόμαστε, ένα γαμώτο, για λίγες ριπές συγκίνησης ζούμε φιλαράκο, το έχεις καταλάβει;

Από ένα πείσμα, μα μένουμε στο πείσμα· καθυστερημένοι και τελικά ηττημένοι και υποτελείς.

Στριμωγμένοι σε εκτρώματα γραφείων, παραναλώματα πόλεων, κακές απομιμήσεις αλλότριων κοινωνιών.
Αλλά πού θα πάει; Έρχονται οι μεταρρυθμίσεις που θα μας κάνουν “πολιτισμένους”. Με-τα-ρρυ-θμί-σεις!

Κάγχασε και ύστερα σώπασε. Κοίταξε γύρω, πήρε το κινητό του και άρχισε να φωτογραφίζει. Τον άφησα και βγήκα· δεν έχει σωσμό!

(*Ο κ. Αλέξανδρος Αρδαβάνης είναι ιατρός ογκολόγος διευθυντής στο αντικαρκινικό νοσοκομείο “Άγιος Σάββας”.

Απάντηση

Αρέσει σε %d bloggers: