Το Πανελλήνιο Συνέδριο της ΕΛΟΕΠ θα διεξαχθεί “ζωντανά” (21,22,23/5)  με συμμετοχή δεκάδων επιστημόνων σχετικών με την επάρατο ασθένεια

|> Ένα από τα πλέον σημαντικά ιατρικά πανελλήνια συνέδρια πραγματοποιείται στην Αθήνα κατά το τριήμερο 21,22 και 23 Μαΐου και είναι το πρώτο σε μέρες κορωνοϊού που δεν θα διεξαχθεί διαδικτυακά αλλά δια ζώσης!

Το πανελλήνιο αυτό συνέδριο οργανώνει η Ελληνική Ογκολογική Εκπαίδευση και Πράξη (ΕΛΟΕΠ), υπό την αιγίδα της Εταιρείας Ογκολόγων Παθολόγων Ελλάδας (ΕΟΠΕ), στο ξενοδοχείο «Grand Hyatt» (πρώην «Ledra Marriott») και θα συμμετάσχουν με διαλέξεις και τοποθετήσεις τους δεκάδες ογκολόγοι και άλλοι επιστήμονες σχετικοί με τον καρκίνο. Τίτλος του είναι «Καθ΄ οδόν προς τον βέλτιστο θεραπευτικό συντελεστή στην ογκολογία» και είναι το όγδοο κατά σειρά συνέδριο που πραγματοποιεί η ΕΛΟΕΠ.

Σε σημείωμα των τεσσάρων προέδρων των επιτροπών του Συνεδρίου, ογκολόγων Αλέξανδρου Αρδαβάνη, Μιχαήλ Νικολάου, Γεώργιου Πισσάκα και Αλέξανδρου Τζοβάρα, αναφέρεται:

Η τρέχουσα Πανδημία έχει προκαλέσει τεκτονικές μετατοπίσεις στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, προσελκύοντας και μονοπωλώντας το ενδιαφέρον του Ιατροβιομηχανικού Συμπλέγματος. Εύλογο αλλά και άδικο, δεδομένου ότι τα ρήγματα στο Σώμα της Ανθρώπινης Υγείας που έχει ανοίξει και συνεχίζει να ανοίγει η -κατά τον Σιντάρτα Μούκερτζι- «Μεγάλη Ασθένεια», εξακολουθούν να χαίνουν∙ επάγοντας σχεδόν τον ίδιο τρόμο στο Συλλογικό Συνειδητό, έναν αιώνα μετά τα πρώτα πλήγματα που της επέφερε η σύγχρονη Ιατρική με τη βοήθεια της Τεχνολογίας.

Τις τελευταίες δεκαετίες οι προβολείς της βιοτεχνολογίας δικαίως έχουν πέσει στη γενετική. Ο καρκίνος είναι κατ’ εξοχήν βλάβη του γονιδιώματος, κληρονομούμενη σε μικρό ποσοστό και επιγενής στην πλειονότητα των περιπτώσεων. Βρισκόμαστε μόλις στη νηπιακή ηλικία της ταυτοποίησης των επιγενετικών βλαβών ενώ η επίπτωση του καρκίνου εξακολουθεί να σκαρφαλώνει παρ’ όλες τις καμπάνιες πρόληψης. Όσο κι αν υπάρχουν ισχυρές αποχρώσες ενδείξεις, εξακολουθούμε να αγνοούμε το πραγματικό ειδικό βάρος των παραγόντων του Περιβάλλοντος στην καρκινογένεση.

Η μοριακή στόχευση και η ανοσοθεραπεία, το δεύτερο και το τρίτο κύματα στη θεραπεία του καρκίνου μετά το πρώτο κύμα της κυτταροτοξικής χημειοθεραπείας, είναι στο επίκεντρο και αυτής της συνάντησης, ενώ θα επιχειρηθεί ξανά να φωτιστούν και κάποιες «αθέατες» συνέπειες των αντινεοπλασματικών θεραπειών καθώς και τα διευρυνόμενα ψυχοκοινωνικά ελλείμματα.

Σας καλωσορίζουμε στο 8ο «καθ’ οδόν προς το βέλτιστο στην Ογκολογία», με την ελπίδα ότι ακόμα και στην εποχή του «τήλε», η διαρκής δια ζώσης αλληλεπίδραση όλων των δυνάμεων που επιχειρούν στο πεδίο της Ογκολογίας δεν θα εκφυλιστεί σε ένα κολοσσιαίο «Ολόγραμμα». Είναι σημαντικό να παραμείνουμε με κάθε τρόπο εγγύς∙ ιδιαίτερα αυτήν την εποχή!