Η πρώτη αισιόδοξη είδηση για τη συγκεκριμένη πάθηση ήρθε στο ετήσιο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Μεταμόσχευσης Μυελού των Οστών στη Λισσαβώνα, πριν λίγους μήνες. Η θεραπεία καταστρέφει με αντικαρκινικά φάρμακα χημειοθεραπείας το δυσλειτουργικό ανοσοποιητικό σύστημα (που στρέφεται εναντίον του ασθενούς) και δημιουργεί ένα καινούργιο μετά την εισαγωγή βλαστικών κυττάρων, τα οποία έχουν ληφθεί από το αίμα και το μυελό του ασθενούς. Τα βλαστοκύτταρα αυτά, που δεν είχαν επηρεαστεί από τη νόσο, στη συνέχεια αναλαμβάνουν την αναγέννηση του ανοσοποιητικού συστήματος εξαρχής.

Τα αίτια της σκλήρυνσης κατά πλάκας παραμένουν άγνωστα, παρά το γεγονός πως κατά καιρούς έχουν δει το φως της δημοσιότητας απόψεις για αιτίες, όπως παχυσαρκία, αλκοόλ, κάπνισμα, η κακή δίαιτα.

Όμως σύμφωνα με τον ομότιμο καθηγητή Νευρολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Αναστάσιο Ωρολόγα,  που είναι και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Σκλήρυνσης κατά Πλάκας, «δεν είναι γνωστά τα αίτιά της»και «Μόνον υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε. Ουσιαστικά συνυπάρχει ένας περιβαλλοντικός παράγοντας, εξωγενής, κατά 70% και ένας ενδογενής παράγοντας κατά 30%, που είναι η κληρονομικότητα, που μπορούν δύο μονογενείς δίδυμοι να παρουσιάσουν την ίδια νόσο»…